در حالی که هر دو نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱ آلیاژهای نیکل خالص هستند، نیکل ۲۰۱ به دلیل محتوای کربن کمتر، مقاومت بهتری در برابر محیطهای کاهنده دارد. انتخاب بین این دو به الزامات کاربردی خاص و محیطی که ماده در آن استفاده خواهد شد بستگی دارد.
نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱ هر دو آلیاژهای نیکل خالص تجاری هستند که از نظر ترکیب شیمیایی کمی با هم تفاوت دارند.
نیکل ۲۰۰ یک آلیاژ نیکل فرومغناطیسی و با خلوص تجاری (۹۹.۶٪) است که خواص مکانیکی خوبی دارد و در برابر بسیاری از محیطهای خورنده، از جمله اسیدها، قلیاها و محلولهای خنثی مقاومت عالی دارد. این آلیاژ مقاومت الکتریکی پایینی دارد که آن را برای کاربردهای الکتریکی و الکترونیکی مناسب میکند.
از سوی دیگر، نیکل ۲۰۱ نیز یک آلیاژ نیکل با خلوص تجاری (۹۹.۶٪) است اما در مقایسه با نیکل ۲۰۰، کربن کمتری دارد. این مقدار کربن کمتر، مقاومت بهتری در برابر خوردگی در محیطهای کاهنده مانند اسید سولفوریک به نیکل ۲۰۱ میدهد. همچنین معمولاً در فرآوری شیمیایی، قطعات الکترونیکی و باتریهای قابل شارژ استفاده میشود.
به طور خلاصه، اگرچه هر دو نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱ آلیاژهای نیکل خالص هستند، نیکل ۲۰۱ به دلیل محتوای کربن کمتر، مقاومت بهتری در برابر محیطهای کاهنده دارد. انتخاب بین این دو به الزامات کاربردی خاص و محیطی که ماده در آن استفاده خواهد شد، بستگی دارد.
نیکل ۲۰۰ یک آلیاژ نیکل خالص تجاری است که از ۹۹.۶٪ نیکل تشکیل شده است. این آلیاژ به دلیل مقاومت عالی در برابر خوردگی، رسانایی حرارتی و الکتریکی بالا، محتوای کم گاز و خواص مکانیکی خوب شناخته شده است. این آلیاژ به راحتی قابل ساخت است و نرخ خزش کمی دارد که آن را برای طیف وسیعی از کاربردها از جمله فرآوری شیمیایی، قطعات الکتریکی و محیطهای دریایی مناسب میکند. نیکل ۲۰۰ همچنین غیرمغناطیسی است و نقطه ذوب بالایی دارد که آن را در کاربردهای دما بالا مفید میکند.
نیکل ۲۰۱ نوعی فلز نیکل با خلوص بالا است. این آلیاژ از نظر تجاری خالص است، به این معنی که حداقل ۹۹.۶٪ نیکل دارد و عناصر دیگر در آن بسیار کم هستند. نیکل ۲۰۱ به دلیل مقاومت عالی در برابر محیطهای خورنده مختلف، از جمله اسیدها، محلولهای قلیایی و آب دریا شناخته شده است. همچنین خواص مکانیکی خوب و رسانایی حرارتی و الکتریکی بالایی از خود نشان میدهد.
برخی از کاربردهای معمول نیکل ۲۰۱ شامل تجهیزات فرآوری شیمیایی، تبخیرکنندههای سوزآور، تولید اسید هیدروکلریک، تجهیزات دارویی، تولید الیاف مصنوعی و تولید سولفید سدیم است. همچنین در صنایع برق و الکترونیک برای اجزایی که نیاز به رسانایی الکتریکی بالا دارند، استفاده میشود.
به طور کلی، نیکل ۲۰۱ به دلیل خلوص بالا، مقاومت عالی در برابر خوردگی و مقاومت در برابر شکنندگی در دماهای بالا ارزشمند است. این آلیاژ انتخابی مطمئن برای صنایع مختلفی است که در آنها این خواص مورد نیاز است.
یکی از تفاوتهای کلیدی بین نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱، میزان کربن آنهاست. نیکل ۲۰۱ حداکثر میزان کربن ۰.۰۲٪ دارد که بسیار کمتر از حداکثر میزان کربن ۰.۱۵٪ در نیکل ۲۰۰ است. این میزان کربن کاهشیافته در نیکل ۲۰۱، مقاومت بهبودیافتهای در برابر گرافیتی شدن ایجاد میکند، فرآیندی که میتواند منجر به تردی و کاهش استحکام و مقاومت به ضربه آلیاژ در دماهای بالا شود.
به دلیل خلوص بالا و مقاومت بیشتر در برابر گرافیتی شدن، نیکل 201 معمولاً در کاربردهایی که نیاز به قرار گرفتن در معرض دماهای بالا و اتمسفرهای کاهنده دارند، استفاده میشود. این آلیاژ اغلب به دلیل توانایی حفظ خواص مکانیکی و مقاومت در برابر شکنندگی در چنین محیطهایی، به نیکل 200 ترجیح داده میشود.
نیکل به دلیل خواص عالی خود، مانند مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر دمای بالا و رسانایی الکتریکی، فلزی همه کاره و پرکاربرد است. یکی از آلیاژهای محبوب نیکل، نیکل ۲۰۰ است که به دلیل خلوص و مقاومت بالای در برابر خوردگی شناخته شده است. با این حال، نوع دیگری از این آلیاژ به نام نیکل ۲۰۱ وجود دارد که ترکیب و خواص کمی متفاوت دارد. در این مقاله، تفاوتهای بین نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱ و کاربردهای مربوطه آنها را بررسی خواهیم کرد.
نیکل ۲۰۰ یک آلیاژ نیکل خالص با حداقل محتوای نیکل ۹۹.۰٪ است. این آلیاژ به دلیل مقاومت استثنایی خود در برابر محیطهای خورنده مختلف، از جمله اسیدها، محلولهای قلیایی و آب دریا شناخته شده است. این امر آن را به انتخابی ایدهآل برای کاربردهایی تبدیل میکند که مقاومت در برابر خوردگی در آنها بسیار مهم است، مانند فرآوری شیمیایی، فرآوری مواد غذایی و صنایع دریایی. علاوه بر این، نیکل ۲۰۰ رسانایی حرارتی و الکتریکی بسیار خوبی از خود نشان میدهد و آن را برای قطعات الکتریکی و الکترونیکی و همچنین مبدلهای حرارتی و کاربردهای دمای بالا مناسب میسازد.
با این حال، علیرغم مقاومت عالی در برابر خوردگی، نیکل ۲۰۰ در معرض دمای بالاتر از ۶۰۰ درجه سانتیگراد، به ویژه در محیطهای احیایی حاوی گوگرد یا ترکیبات گوگرد، مستعد شکنندگی و کاهش مقاومت در برابر ضربه است. اینجاست که نیکل ۲۰۱ وارد عمل میشود.
نیکل 201 نیز یک آلیاژ نیکل خالص است که در مقایسه با نیکل 200، کربن کمی کمتری دارد. حداکثر کربن نیکل 201، 0.02٪ است، در حالی که نیکل 200 حداکثر کربن 0.15٪ دارد. این مقدار کربن کاهش یافته در نیکل 201، مقاومت بهتری در برابر گرافیتی شدن، فرآیندی برای تشکیل ذرات کربن که میتواند استحکام و چقرمگی آلیاژ را در دماهای بالا کاهش دهد، فراهم میکند. در نتیجه، نیکل 201 اغلب در کاربردهایی که نیاز به قرار گرفتن در معرض دماهای بالا و اتمسفرهای کاهنده دارند، نسبت به نیکل 200 ترجیح داده میشود.
مقاومت در برابر گرافیتی شدن، نیکل 201 را برای کاربردهایی شامل تبخیرکنندههای سوزآور، تولید اسید هیدروکلریک و سایر تجهیزات فرآوری شیمیایی بسیار مناسب میکند. همچنین در صنعت خمیر و کاغذ و همچنین در تولید الیاف مصنوعی و سولفید سدیم کاربرد دارد. علاوه بر این، نیکل 201 غیر مغناطیسی است و خواص عالی مشابه نیکل 200، مانند مقاومت در برابر خوردگی بالا، رسانایی حرارتی و رسانایی الکتریکی را دارد.
انتخاب بین نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱ به الزامات خاص کاربرد بستگی دارد. اگر مقاومت در برابر خوردگی برتر دغدغه اصلی باشد و دمای کارکرد از ۶۰۰ درجه سانتیگراد تجاوز نکند، نیکل ۲۰۰ یک انتخاب عالی است. محتوای کربن بالاتر آن در اکثر کاربردها مشکلی ایجاد نمیکند و یک راه حل مقرون به صرفه برای بسیاری از صنایع ارائه میدهد. با این حال، اگر کاربرد شامل دماهای بالا یا اتمسفرهای کاهنده باشد که ممکن است گرافیتی شدن رخ دهد، نیکل ۲۰۱ باید به دلیل مقاومت بیشتر در برابر این پدیده در نظر گرفته شود.
برای تعیین مناسبترین آلیاژ نیکل برای یک کاربرد خاص، مشورت با متخصصان صنعت، مانند مهندسان مواد یا متالورژیستها، ضروری است. آنها میتوانند عواملی مانند محیط عملیاتی، دما و هرگونه نگرانی احتمالی مربوط به شکنندگی یا گرافیتی شدن را در نظر بگیرند. آنها با تخصص خود میتوانند کاربران را در انتخاب صحیح برای عملکرد و طول عمر بهینه راهنمایی کنند.
در نتیجه، نیکل ۲۰۰ و نیکل ۲۰۱ هر دو آلیاژهای نیکل عالی با تفاوتهای جزئی در ترکیب و خواص هستند. نیکل ۲۰۰ مقاومت در برابر خوردگی و رسانایی الکتریکی استثنایی ارائه میدهد، در حالی که نیکل ۲۰۱ مقاومت بهتری در برابر گرافیتی شدن در دماهای بالا و اتمسفرهای کاهنده ارائه میدهد. انتخاب آلیاژ مناسب برای یک کاربرد خاص به شرایط عملیاتی و خواص مورد نظر بستگی دارد و برای اطمینان از عملکرد بهینه، مشاوره تخصصی توصیه میشود. چه نیکل ۲۰۰ باشد و چه نیکل ۲۰۱، این آلیاژها به دلیل تطبیقپذیری و قابلیت اطمینانشان همچنان به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرند.
زمان ارسال: ۱۸ ژوئیه ۲۰۲۳